31-01-2017, 09:22
Ларыса Геніюш - Мы – народ
Агонь душы не паканаюць сцюжы.
Марозамі агню не пагасіць.
З цярпенняў – веліч, як на цернях – ружы...
I з болю родзіцца дзіця, каб жыць.
Адважна лёсу камяні ўспрымаю.
Баліць душа, але ў душы спакой.
Пячэ душа агнём, але стрываю,
не перашкодзяць раны выйсці ў бой.
Не быць начы! Няма жыцця без сонца,
яно узыдзе, азарыць акно.
Мана хлуслівых страціць абаронцаў
і волавам апусціцца на дно.
А праўда – то не кліч, штыком падпёрты,
прыгодны злыдням для нячыстых спраў.
А праўда – з лёсаў, з душ, з народных нетраў,
з цярпення, што народ ператрываў.
Ліхой хлусні бяссільны крык варожы.
Да дзён прыгону страшны паварот.
А праўда ўсё ж жыве і пераможа!
Мы вам не слугаў племя –
мы народ!
Марозамі агню не пагасіць.
З цярпенняў – веліч, як на цернях – ружы...
I з болю родзіцца дзіця, каб жыць.
Адважна лёсу камяні ўспрымаю.
Баліць душа, але ў душы спакой.
Пячэ душа агнём, але стрываю,
не перашкодзяць раны выйсці ў бой.
Не быць начы! Няма жыцця без сонца,
яно узыдзе, азарыць акно.
Мана хлуслівых страціць абаронцаў
і волавам апусціцца на дно.
А праўда – то не кліч, штыком падпёрты,
прыгодны злыдням для нячыстых спраў.
А праўда – з лёсаў, з душ, з народных нетраў,
з цярпення, што народ ператрываў.
Ліхой хлусні бяссільны крык варожы.
Да дзён прыгону страшны паварот.
А праўда ўсё ж жыве і пераможа!
Мы вам не слугаў племя –
мы народ!
Уважаемый посетитель, Вы зашли на сайт как незарегистрированный пользователь.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.