4-11-2016, 00:07
Якуб Колас - Конь і сабака
Свабодны конь гуляў на волі,
I хвост, і грыву распусціў,
Іржаннем ён сваім будзіў
I лес стары і чыста поле.
У бок прахожы стараніўся,
Яму дарогу уступаў.
Ад страху Рудзька прытуліўся
I толькі ціхенька брахаў.
Каня злавілі, прывязалі,
На вобруць, беднага, ўзялі.
Аборкай ногі абвілі
I борзды бег яго стрымалі.
З-за вугла вылазіць Рудзька.
– Гаў-гаў-гаў – давай брахаць.
За хвост каня кусае цюцька –
Ні адцягнуць, ні адагнаць!
Малыя дзеці тут гулялі,
Дзівілісь многа і казалі
(Па дурнаце не разабралі –
Дзіця малое, як ягня):
– А Рудзька дужшы за каня!
I хвост, і грыву распусціў,
Іржаннем ён сваім будзіў
I лес стары і чыста поле.
У бок прахожы стараніўся,
Яму дарогу уступаў.
Ад страху Рудзька прытуліўся
I толькі ціхенька брахаў.
Каня злавілі, прывязалі,
На вобруць, беднага, ўзялі.
Аборкай ногі абвілі
I борзды бег яго стрымалі.
З-за вугла вылазіць Рудзька.
– Гаў-гаў-гаў – давай брахаць.
За хвост каня кусае цюцька –
Ні адцягнуць, ні адагнаць!
Малыя дзеці тут гулялі,
Дзівілісь многа і казалі
(Па дурнаце не разабралі –
Дзіця малое, як ягня):
– А Рудзька дужшы за каня!
Уважаемый посетитель, Вы зашли на сайт как незарегистрированный пользователь.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.