31-01-2017, 09:24
Сяргей Грахоўскі - Мінае лета
Апошні дзень вясны закрэслю
У перакідным календары,
А ты мне за любоў і песню
Усмешку толькі падары.
Нас грэлі цёплыя пракосы,
Над намі воблакі плылі,
Як з келіха, ад смагі росы
З лілеі белае пілі.
На досвітку шаптала вецце
Нам зачарованыя сны,
Нібыта у дзівосным свеце
Былі з табою мы адны.
А тое лета так далёка,
Што нават не хапае слоў,
I толькі не сціхае клёкат
Шчаслівых, як і мы, буслоў.
Успамінаю і не веру:
Было яно ці не было –
Лілеяў водар і аеру,
I бусла белае крыло.
Навошта патрывожыў сёння
Расінку, што сплыла з павек?
Мінае лета. I на сконе
Шчаслівы наш і горкі век.
1995
У перакідным календары,
А ты мне за любоў і песню
Усмешку толькі падары.
Нас грэлі цёплыя пракосы,
Над намі воблакі плылі,
Як з келіха, ад смагі росы
З лілеі белае пілі.
На досвітку шаптала вецце
Нам зачарованыя сны,
Нібыта у дзівосным свеце
Былі з табою мы адны.
А тое лета так далёка,
Што нават не хапае слоў,
I толькі не сціхае клёкат
Шчаслівых, як і мы, буслоў.
Успамінаю і не веру:
Было яно ці не было –
Лілеяў водар і аеру,
I бусла белае крыло.
Навошта патрывожыў сёння
Расінку, што сплыла з павек?
Мінае лета. I на сконе
Шчаслівы наш і горкі век.
1995
Уважаемый посетитель, Вы зашли на сайт как незарегистрированный пользователь.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.