23-09-2016, 17:20
Янка Сіпакоў - Ваўчыца ў звярынцы
Нялёгка з пушчай вольнай разлучыцца
I апынуцца ў цеснакутай клетцы...
Кідаецца ва ўсе бакі ваўчыца
I на свабоду вырвацца імкнецца.
Ды сталь крышыць – замала ў яе сілы.
Яна прылегла ціхенька ў знямозе.
Прылегла... I, тужлівая, завыла
Па ваўчанятах родных, па бярлозе.
Кранаў за сэрца голас яе слабы,
Хоць ён і з пашчы воўчае выходзіў.
Яна ж праз краты высунула лапы –
Хай хоць яны пабудуць на свабодзе.
I апынуцца ў цеснакутай клетцы...
Кідаецца ва ўсе бакі ваўчыца
I на свабоду вырвацца імкнецца.
Ды сталь крышыць – замала ў яе сілы.
Яна прылегла ціхенька ў знямозе.
Прылегла... I, тужлівая, завыла
Па ваўчанятах родных, па бярлозе.
Кранаў за сэрца голас яе слабы,
Хоць ён і з пашчы воўчае выходзіў.
Яна ж праз краты высунула лапы –
Хай хоць яны пабудуць на свабодзе.
Уважаемый посетитель, Вы зашли на сайт как незарегистрированный пользователь.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.