26-09-2016, 23:15
А. Казлоў. “Незламаная свечка”.
Анатоль Казлоў - Незламаная свечка
Адкуль жа бярэцца зло, ліха, шматлікія трагедыі на зямлі? На гэтае пытанне Анатоль Казлоў спрабуе знайсці адказ у аповесці «Незламаная свечка».
Яшчэ ад прапрадзедаў варагуюць два роды — Смалякоў і Барташэвічаў. Адзін на аднаго напусцілі яны порчу-пракляцце. I Барташэвічаў, і Смалякоў у вёсцы староняцца, баяцца, бо з імі «жартаваць, што з агнём у сене гуляць. Не ведаеш: добра абыдзецца ці попелам праз пальцы пасыплецца. То ўжо лепш змоўчаць, вочы адвесці ды пра што-небудзь старонняе, звычайнае пагаманіць. Спакайней на душы будзе...». Крыўды і прага помсты засцяць вочы Надзькі Барташэвіч, якая звяртаецца да сілаў цемры, заклікае іх загубіць Сяргея Смаляка, бо, як яна пераканана, той вінаваты ў гібелі яе сына. Смерць неўзабаве забірае хлопца ад сваёй сям'і. Гэтая зарука з дэманічнымі сіламі пасяляе ў душы Сяргеевага сына Антона новае зло і нянавісць, якія шукаюць выйсця. Цяжка героям твора зрабіць крок да міралюбства, даравання, іхняя злоба спараджае суцэльны ланцуг бедстваў і наступстваў, які з калаўрота мінулага ды сучаснасці раскручваецца ў бясконцасць часу. Пісьменнік дае нам адчуць, наколькі мы слабыя і безабаронныя перад сіламі невідочнага змроку. Толькі мацаванне духоўнай сувязі са светлым, Боскім на зямлі і ў сусвеце здольна пераўвасобіць чалавечае быццё.
Адкуль жа бярэцца зло, ліха, шматлікія трагедыі на зямлі? На гэтае пытанне Анатоль Казлоў спрабуе знайсці адказ у аповесці «Незламаная свечка».
Яшчэ ад прапрадзедаў варагуюць два роды — Смалякоў і Барташэвічаў. Адзін на аднаго напусцілі яны порчу-пракляцце. I Барташэвічаў, і Смалякоў у вёсцы староняцца, баяцца, бо з імі «жартаваць, што з агнём у сене гуляць. Не ведаеш: добра абыдзецца ці попелам праз пальцы пасыплецца. То ўжо лепш змоўчаць, вочы адвесці ды пра што-небудзь старонняе, звычайнае пагаманіць. Спакайней на душы будзе...». Крыўды і прага помсты засцяць вочы Надзькі Барташэвіч, якая звяртаецца да сілаў цемры, заклікае іх загубіць Сяргея Смаляка, бо, як яна пераканана, той вінаваты ў гібелі яе сына. Смерць неўзабаве забірае хлопца ад сваёй сям'і. Гэтая зарука з дэманічнымі сіламі пасяляе ў душы Сяргеевага сына Антона новае зло і нянавісць, якія шукаюць выйсця. Цяжка героям твора зрабіць крок да міралюбства, даравання, іхняя злоба спараджае суцэльны ланцуг бедстваў і наступстваў, які з калаўрота мінулага ды сучаснасці раскручваецца ў бясконцасць часу. Пісьменнік дае нам адчуць, наколькі мы слабыя і безабаронныя перад сіламі невідочнага змроку. Толькі мацаванне духоўнай сувязі са светлым, Боскім на зямлі і ў сусвеце здольна пераўвасобіць чалавечае быццё.
Уважаемый посетитель, Вы зашли на сайт как незарегистрированный пользователь.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.