9-09-2018, 23:40
Сачыненне на тэму “Апісанне помніка Янку Купалу ў Ляўках”
Парку, які носіць імя выдатнага беларускага паэта, да Другой Сусветнай вайны не было. На гэтым месцы ў лукавіны ракі Свіслач стаялі маленькія адно, і двухпавярховыя дамы. Гэтая мясцовасць часта подтапляецца вясновай паводкай. Увесь гэты квартал у час вайны быў разгромлены.
Менавіта таму праекціроўшчыкі вырашылі стварыць у гэтым месцы парк Янкі Купалы ў якасці аднаго з цэнтральных участкаў водна-зяленага перыметра. Гэта было зроблена паводле праекта архітэктара І. Рудэнка. Асноўная праца была зробленая ў 1950 годзе, у прыватнасці высаджана больш 4-х тысяч дрэў і велізарная колькасць хмызнякоў. У ліку дрэў можна заўважыць і дубы, якіх ўпершыню ў Беларусі паспрабавалі высадзіць у ўзросце 25 гадоў. Эксперымент прайшоў удала – волаты выдатна прыжыліся і да гэтага часу добра растуць. Прасторная цэнтральная алея парку заканчваецца прыгожым спускам да ракі Свіслач.
У сапраўдны момант шырыня ракі Свіслач у гэтым месцы больш за 120 метраў, між тым, раней яна была менш дваццаці. Берагі апранутыя ў камень і бетон, выгібы маляўніча прамаляваныя. Ад праспекта Незалежнасці праходзіць дыяганальная алея, у гэтым жа месцы знаходзіцца галоўны ўваход у парк. На скрыжаванні пабудаваны фантан. У1959 годзе быў пабудаваны музей імя Янкі Купалы. Двухпавярховы кампактнае будынак пастаўлена на месцы асабняка, у якім 1927-1941 гадах жыў выбітны паэт.
На дыяганальнай алеі адразу было выдзелена месца для помніка паэту, але яно заставалася пустым больш за 20 гадоў. Між тым, памяць паэта ў горадзе Мінску шанавалі.
У Цэнтральным скверы ў 1949 быў усталяваны памятны бюст на пастаменце. У 1972 яго перанеслі ў вёску Вязынка, на радзіму паэта. А новы помнік паставілі ў парку каля ракі Свіслач. Гэта было прымеркавана да 90-годдзя з дня нараджэння народнага паэта. Над помнікам працавалі скульптары Л. Гумілеўскі, А. Анікейчык, А. Заспіцкі, архітэктары Л. Левін і Ю. Град .
Ва ўсе часы для савецкай скульптурнай традыцыі была характэрна гігантаманія, Менавіта таму скульптурная выява народнага паэта выйшла даволі-такі маштабным. Аднак – дрэвы, якія ўзвышаюцца над самай постаццю Купалы, некалькі прыглушваюць праўдзівы маштаб выявы. На масіўным гранітным пастаменце стаіць постаць Купалы ва ўвесь рост з палкай у руцэ. Ля падножжа – крынічка і кветка папараці. Адухоўленая асоба паэта – змагара. Аблічча фантана таксама змяніўся, дзякуючы скульптурнай кампазіцыі «Купалле». Дзве дзявочыя постаці – сімвал кахання, маладосці і чысціні.
Помнік беларускага адраджэння стаў асабліва актуальным цяпер, у гады ўмацавання незалежнасці Беларусі. Жывое беларускае слова, гучала тут раней, і якое заўсёды будзе гучаць у гэтым месцы на штогадовых паэтычных сустрэчах – з’яўляюцца лепшай данінай памяці паэта. А сам парк імя Янкі Купалы з’яўляецца сапраўднай жамчужынай паміж зялёных «аазісаў» цэнтра сталіцы Беларусі.
Менавіта таму праекціроўшчыкі вырашылі стварыць у гэтым месцы парк Янкі Купалы ў якасці аднаго з цэнтральных участкаў водна-зяленага перыметра. Гэта было зроблена паводле праекта архітэктара І. Рудэнка. Асноўная праца была зробленая ў 1950 годзе, у прыватнасці высаджана больш 4-х тысяч дрэў і велізарная колькасць хмызнякоў. У ліку дрэў можна заўважыць і дубы, якіх ўпершыню ў Беларусі паспрабавалі высадзіць у ўзросце 25 гадоў. Эксперымент прайшоў удала – волаты выдатна прыжыліся і да гэтага часу добра растуць. Прасторная цэнтральная алея парку заканчваецца прыгожым спускам да ракі Свіслач.
У сапраўдны момант шырыня ракі Свіслач у гэтым месцы больш за 120 метраў, між тым, раней яна была менш дваццаці. Берагі апранутыя ў камень і бетон, выгібы маляўніча прамаляваныя. Ад праспекта Незалежнасці праходзіць дыяганальная алея, у гэтым жа месцы знаходзіцца галоўны ўваход у парк. На скрыжаванні пабудаваны фантан. У1959 годзе быў пабудаваны музей імя Янкі Купалы. Двухпавярховы кампактнае будынак пастаўлена на месцы асабняка, у якім 1927-1941 гадах жыў выбітны паэт.
На дыяганальнай алеі адразу было выдзелена месца для помніка паэту, але яно заставалася пустым больш за 20 гадоў. Між тым, памяць паэта ў горадзе Мінску шанавалі.
У Цэнтральным скверы ў 1949 быў усталяваны памятны бюст на пастаменце. У 1972 яго перанеслі ў вёску Вязынка, на радзіму паэта. А новы помнік паставілі ў парку каля ракі Свіслач. Гэта было прымеркавана да 90-годдзя з дня нараджэння народнага паэта. Над помнікам працавалі скульптары Л. Гумілеўскі, А. Анікейчык, А. Заспіцкі, архітэктары Л. Левін і Ю. Град .
Ва ўсе часы для савецкай скульптурнай традыцыі была характэрна гігантаманія, Менавіта таму скульптурная выява народнага паэта выйшла даволі-такі маштабным. Аднак – дрэвы, якія ўзвышаюцца над самай постаццю Купалы, некалькі прыглушваюць праўдзівы маштаб выявы. На масіўным гранітным пастаменце стаіць постаць Купалы ва ўвесь рост з палкай у руцэ. Ля падножжа – крынічка і кветка папараці. Адухоўленая асоба паэта – змагара. Аблічча фантана таксама змяніўся, дзякуючы скульптурнай кампазіцыі «Купалле». Дзве дзявочыя постаці – сімвал кахання, маладосці і чысціні.
Помнік беларускага адраджэння стаў асабліва актуальным цяпер, у гады ўмацавання незалежнасці Беларусі. Жывое беларускае слова, гучала тут раней, і якое заўсёды будзе гучаць у гэтым месцы на штогадовых паэтычных сустрэчах – з’яўляюцца лепшай данінай памяці паэта. А сам парк імя Янкі Купалы з’яўляецца сапраўднай жамчужынай паміж зялёных «аазісаў» цэнтра сталіцы Беларусі.
Уважаемый посетитель, Вы зашли на сайт как незарегистрированный пользователь.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.