Казка пачынаецца эпіграфам, радкамі верша Янкі Купалы: «Не шукай ты шчасця, долі на чужым далёкім полі».

Ціхім летнім ранкам нарадзілася Хмарка. З вышыні ёй здавалася ўсё на зямлі прыгожым і шчаслівым. Не заўважала, з якой надзеяй пазіралі на яе каласкі пажоўклага жыта.

Читайте в полной новости!!!

Якуб Колас не абышоў тэму паэта і паэзіі, хоць у параўнанні з іншымі пісьменнікамі гэтай тэме прысвечана менш твораў. Эстэтычная пазіцыя Я. Коласа заяўлена ў вершах «Не пытайце, не прасіце...», «Песняру», «Пясняр», «Роднаму краю» («Знае толькі Бог адзіны») і інш.

У праграмным вершы, якім адкрываўся першы зборнік «Песні жальбы», паэт гаварыў:

Читайте в полной новости!!!

Петербургские повести краткое содержание.

Цирюльник Иван Яковлевич проснулся рано и услышал запах горячего хлеба. Супруга бросила ему на стол хлеб — и он принялся есть. Вдруг на его лице отобразился ужас, когда, разломив хлеб, он вытащил оттуда нос. Иван Яковлевич был ни жив ни мертв, он узнал, что нос принадлежит коллежскому асессору, которого он брил каждую среду и воскресенье.

17-01-2016, 18:19

§ 17. Вакуоли

1. Что представляет собой вакуоль?

Вакуоли — крупные, ограниченные мембраной пузырьки или полости в цитоплазме, образующиеся из пузыревидных расширений ЭПС или пузырьков КГ в клетках растений, грибов и многих протистов. Вакуоли заполнены преимущественно водным содержимым.

2, 3. Какие функции выполняют вакуоли в растительных клетках? Какие вещества содержатся в клеточном соке?

Вакуоли растительных клеток заполнены клеточным соком — водным раствором различных органических и неорганических веществ. Химический состав иконцентрация клеточного сока изменчивы и зависят от вида растения, органа, ткани и возраста клетки. В клеточном соке содержатся соли, сахара, яблочная, лимонная, щавелевая, уксусная кислоты, аминокислоты, белки. Это запасные вещества клетки. В них могут находиться и конечные продукты жизнедеятельности клеток (ядовитые и дубильные вещества), которые выводятся в вакуоль и таким образом изолируются. В клеточном соке многих растений содержатся пигменты, определяющие окраску органов.

Пры нараджэнні сына бацька не ўзрадаваўся, а заліўся слязьмі. Дзіця з'явілася на свет самым галодным месяцам, калі

Пераеўся хлеб да крышкі,
Бульбы толькі як пасеяць...
Ні саломкі, ні то сена,
Хоць бы на раз для скаціны;
А тут дроў ані палена,
А тут яшчэ нарадзіны!
Трэба й бабе бохан хлеба,
I гарэлкі трэба пляшку,
Яшчэ ж хрысціць хлопца трэба...

Читайте в полной новости!!!

Звяртаючыся да «братцаў мілых, дзяцей зямлі-маткі», аўтар тлумачыць, што «наша бацькава спрадвечная мова, каторую мы самі, ды і не адны мы, а ўсе людзі цёмныя «мужыцкай» завуць», завецца беларускай. Пераконвае, што наша мова «такая ж людская і панская, як і французская, альбо нямецкая, альбо і іншая якая», гаворыць аб яе старажытнасці.

Читайте в полной новости!!!

У вершы «Мая дудка» Ф. Багушэвіч выказаў свае бачанне месца паэта ў жыцці — гэта быць з народам, стаць выразнікам яго шчасця і гора.

Напачатку дудка, ліра паэта, настройваецца на вясёлы лад: .

Читайте в полной новости!!!

Ганец прынёс вестку аб пачатку вайны і загад гаспадару хутарка Яну Шымкунасу ехаць з канем у гміну для патрэб мабілізацыі.

Ля хутарка на горцы стаіць паўбатарэя. Салдаты жартуюць з дочкамі Шымкунаса, дапамагаюць гаспадару зносіць снапы. Увечары салдаты гасцююць у хаце літоўца.

Читайте в полной новости!!!

Роднае карэнне краткое содержаніе



Студэнт-медык Архіп Лінкевіч атрымаў ліст з дому. Чытаючы ліст, ён і злаваў, і смяяўся. Бацькі пісалі пра дзіўныя справы, што адбываюцца ў новай хаце. «Як многа слаўнага ў нашых вёсках, сёлах, а тым часам як яны непарушна-мёртвыя ў жыцці... Усё ідзе шпарка ўперад, толькі нашу вёску, як абросшы мохам камень каля шляху, з мясціны не скранеш... Сумна, сумна», — разважае Архіп. Ён вырашае кінуць справы ў горадзе і паехаць да бацькоў.

Читайте в полной новости!!!

Першая частка. Украдзенае маленства
I
«Тыя гады прымусілі нас змалку дзён прывучвацца да плуга і касы, да пілы і сякеры, да гэбля і долата, да молата і кавадла. Гэтае начынне і прыладдзе, па якім яшчэ нядаўна хадзілі бацькавы рукі, было яшчэ і цяжкое і вялікае кожнаму з нас...» — зазначае на пачатку рамана аўтар.

Читать в полной новости!!!